Vrijdag is koelkastkijkdag

Vrijdag = Koelkast Kijkdag (Chantor)

Vrijdag = Koelkast Kijkdag

Vrijdag = Koelkast Kijkdag

Social Mile is een bekend fenomeen in Arnhem. En zeg je Social Mile, dan zeg je Chantor en Kim. Deze week mogen we een kijkje in de koelkast nemen van dit sportieve stel. Chantor was van nature geen trainingsbeest, maar is inmiddels een fervent hardloper en trainer. Tijd om hem eens aan de tand te voelen. Hoe is zijn verhouding met voeding en hoe ging zijn weg niet-sporter naar volwaardig looptrainer?

Chantor, wie ben jij eigenlijk?

Ik ben Chantor (fonetisch: sjan-tor). Voor sommige Chan, coach en zelfs Meneer van Beek.

Haha, verklaar uw nader Chan(tor), coach, Meneer van Beek..

Chan(tor)
Man, 29 jaar, partner van Kim, een echte Arnhemse en woonachtig in Arnhem aan het prachtige Immerloo Park. Ik ben werkzaam als medewerker binnendienst bij een webwinkel maar tot voor kort ook nog als docent Consumptieve Techniek.

Meneer van Beek
Jongens en meisjes (VMBO-MBO) die een opleiding volgen tot kok of gastheer/-vrouw kwamen bij mij in de keuken om keukentechnieken te leren. Niet alleen (lekker) koken stond op het programma maar ook het uitsnijden van grote vleesdelen, fileren van vis of het ontweiden van gevogelte. Zoals eigenlijk gebruikelijk word je als docent aangesproken met Meneer of Mevrouw. In sommige situaties met ‘Hé’ ‘Hè?’ of ‘Ahh gast…’.

Coach

Ook wel eens trainer. Dit vanwege mijn trainersschap. Voor wie het niet weet. Ik geef zo’n 4 a 5 keer per week hardloop- en circuittraining. Dit in groepsverband maar ook één-op-één.

Vrijdag = Koelkast Kijkdag

Ik ken je als coach, maar ik ik had niet verwacht dat je ook docent was!

Nou, juist het feit dat ik coach ben, zullen sommige mensen misschien wel verbaasd hebben doen staan. Al jarenlang ben ik de gelukkige bezitter van zware botten, een te hoge BMI waarde en een bovengemiddeld vetpercentage. Leefstijl en eetpatroon zijn de trainingselementen  geweest die mij zo ver hebben gebracht.

Hahaha! En hoe kwam die verandering dan van de grond?

Ook in had – al voor het zien van de film – een bucketlist. Hierop stond niet alleen een beachbody maar ook het lopen van de 4Daagse (✔ 2012). Vol enthousiasme en toewijding heb ik getraind: het koste me ongelooflijk veel tijd, al die kilometers wandelen maar ik geef niet zo snel op.

Respect daarvoor! Maar wandelen is iets anders dan hardlopen, hoe kwam dat zo?

Nadat het 4Daagse speldje was opgespeld was ik wel klaar met wandelen, maar het hormoon ‘sporten’ stroomde iets door mijn aderen en daar wilde ik wel meer van. Ik zette op diezelfde bucketlist de Bridge to Bridge (✔ 2012) en daagse mijn zus uit.

We hadden exact 6 weken om vanaf de bank naar de finish te komen. Aldus de schema’s op internet leek dat niet voor mogelijk. Gelukkig ben ik handig in Word en wist ik een aantal weken te verwijderen en weeknummers te wijzigen. Het eerste 6-weken schema bestond en we gingen samen aan de slag. Met succes, om de cliffhanger te sparen.

Vertel! Hoe ging het verder..

Na de B2B had ik de smaak te pakken. Het hardloopvirus was opgelopen en ik wilde verder. Vooral verder. Meer kilometers. Ik ging al op een redelijk tempo dus ik wilde kilometers vreten. Ik wilde het tegenovergestelde van dat wat ik nooit deed en voor mogelijk achtte: een sportieve levensstijl.

Geweldig, dus toen was je om? Van niet sporten, naar volop sporten!

Wellicht een karakteristiek dingetje van mij. Ik ben nogal een alles-of-nietser. Ik vergrootte de trainingsomvang beetje bij beetje en toen ik al zo’n 10km kon lopen kreeg ik per toeval (echt!) een startbewijs voor de Dam tot Damloop. Aanpakken natuurlijk, gewoon gaan. Toen besefte ik mij dat ik nog maar een week te gaan had, met een testloopje van 13km in de benen ging ik die zondag toch van start en ging naar huis met een kekke medaille en een blessure.

Ai… een blessure. Hoe kwam dat?

Die blessure is een verhaal apart. Voordat hij weg was, rende ik weer een PR om vervolgens weer een week niet te kunnen lopen. Nogmaals: alles of niets: Dus alle wedstrijden in de regio en alles geven op het parcours. Enkele weken later (redelijk blessure vrij inmiddels) stond ik aan de start van de Derde Kerstdagloop voor mijn eerste Halve Marathon (✔ 2012) wat tot op de dag van vandaag nog steeds mijn PR is (01:41:??).

Nette tijd hoor.. en toen?

Ik zat nog steeds in de lift. Ik wilde meer. Maar ik wist niet goed hoe. Totdat ik me meer verdiepte op die marathon. Na een avondje gezellig eten met een vriendin kwam dat ter sprake en ik kende eigenlijk alleen de Marathon van Rotterdam. We keken op de website en voor ik het wist kreeg ik een inschrijfbevestiging… ?

rotterdam marathon

Die marathon kun je dus ook afstrepen van de bucketlist?

Ja en de Marathon (✔ 2013) kwam ik heel cliché in de zogenoemde ‘Marathon Dip’. Een depressie onder hardlopers. Geen isotoon meukje die je kan opbeuren. Geen interval die je hart weer sneller laat kloppen voor de mooie sport…

Vreselijk, die PMS (post marathon syndroom) 😉 Heb je daar lang last van gehad?

Geen idee hoe lang ik er last van heb gehad. En echt stil gezeten heb ik ook niet. Dat wat ik kon, wilde ik niet meer kwijt en ik deed nog wel eens een wedstrijdje. Ik zocht het trailen op en ik kwam meer in het loperswereldje. Toch nog niet helemaal zonder die lichte dip maar ik kwam er achter dat samen met andere mensen lopen, zoveel leuker is dan altijd maar alleen.

Ahaaaa… dus zo kwam je op de gedachte van Social Mile

Ja, weken later heb ik samen met Kim Social Mile op de kaart gezet. We hadden beide onze eigen beweegredenen. Als try-out startte we met 5 vrienden bij Sugar Hill om ‘gewoon’ een rondje te gaan hardlopen. Lekker relaxed en een biertje achteraf. Met het concept in ons achterhoofd opperde we: “volgende week weer?”. Een Facebook werd geopend. Alle hardloopvrienden kregen een invite en een week later stonden we met 11 man klaar om te gaan lopen. De reacties waren enthousiast en de opvolgende week waren we met 16 lopers. Daar ging mijn hart sneller van kloppen; dat is het medicijn! Het heet #CrewLove!

Maar van lopen met een paar vriendin is Social Mile inmiddels uitgegroeid tot een volwassen #runningcrew?

Ja dat zat zo. Tijdens het lopen kreeg ik – als initiator – allerlei vragen. Over schoeisel, loopstijlen en weet ik wat nog meer. Uiteraard beantwoord je deze, uit eigen ervaring. Maar hé, ik ben ook maar een leek!

Mijn ervaring nam toe. Ik deed aan een soort van zelfstudie op vragen en las aardig wat artikelen over de sport. Ondertussen groeide Social Mile de tent (Sugar Hill) uit, werden (en worden) we hartelijk ontvangen bij Helder Eetcafe en werd het allemaal wat georganiseerder. Veiligheid staat voorop, ookal gaan we maar een klein stukje lopen, ik voelde me voldoende verantwoordelijk voor de Crew. Ik verdiepte me verkeersbegeleiding en ik ging een opleiding doen bij de Atletiekunie. Sinds het voorjaar van 2015 mag ik mijzelf Looptrainer noemen.

Top! Maar bij Social Mile geef je geen training klopt dat?

CollegesJa, om Social Mile te laten wat het is – gratis en vrijblijvend – geef ik daar geen training. Wel wilde ik meer doen met dat papiertje dan alleen archiveren: Runiversity werd geboren. Bij Runiversity zet ik mijn talenten als trainer in. Met specifieke trainingen help ik lopers van ieder niveau graag op weg om hun doelen te realiseren.

Gaaf! Een mooi verhaal. Maar nu een gewetensvraag: Gaan hardlopen en een biertje drinken samen, vind jij?

Nee. Absoluut niet. De Beer Mile ziet er leuk en gezellig uit maar ik ben er absoluut geen voorstander van. Een biertje na het hardlopen is daarentegen geen probleem. Voor veel mensen zelfs een beloning na een prestatie en bij Social Mile is dat biertje achter een eigenschap en mede bepalend voor het sociale karakter wat is ontstaan.

Achteraf kan dus wel, vind jij. De bekende derde helft ;-). Maar nu iets anders. Heb je een (bekende) sporter of een andere persoonlijkheid die je bewondert of als voorbeeld ziet?

Ik bewonder niet snel iemand. Ik denk dat iedereen een talent heeft, maar slechts weinig mensen deze hebben ontdekt, laat staat ze ontwikkelt. Ik bewonder iemand wanneer hij of zij gedreven is in wat hij of zij doet en daar gelukkig bij is; dat proef, zie en hoor je bij die mensen. Dat spat er van af!

Kun je toch een voorbeeld noemen?

Onlangs bewonderde ik Churandy Martina omdat hij altijd maar lijkt te lachen en optimistisch lijkt. Hij straalt en bedankt heel Nederland voor het zetten van de wekker. Ik bewonder ook mijn voedingscoach (een hele fijne vriend en Social Miler van het eerste uur) die mij af en toe wakker schudt en scherp houdt, me her en der een tip geeft, me in mijn waarde laat en er voor zorgt dat ik mijn doelen ook daadwerkelijk realiseer.

Vind jij voeding belangrijk?

Voeding is voor mij gelijk aan ademen. Ik kan niet zonder. Niemand natuurlijk. Maar met mijn achtergrond stel ik wel wat meer eisen dan menig andere denk ik. Geen Healthy-Lifestyle-Blog-shit voor mij. Kokosbloesemsuiker klinkt mij niet gezond, groen of hip. Ik lees marketing en ik pak gewoon de goedkoopste suiker van het onderste schap. Dat is pas een bewuste keuze.

whaha, dat is zeker bewust!

Sinds eind mei kijk ik wel anders tegen voeding aan (nog steeds veeleisend wat dat betreft); ik stond op de weegschaal en deze toonde zonder twijfel drie getallen vóór de komma. Het was de hoogste tijd om nu echt wat te veranderen. Op dit moment weeg ik denk ik net zoveel als toen ik in de brugklas deed dus ik ga de goede kant op. Ondanks ik het moeilijk vind om het te laten blijken; alle positieve reacties die ik ontvang doen me erg goed en stimuleren me om het biertje bij Social Mile te vervangen voor een watertje. Ik ben er bijna!

Goed bezig!  Wat staat er altijd in je koelkast? 

Untitled design-3
Komkommer en tomaten. Ze zijn samen een uitstekend stel. Sinds mei staat ook kwark en huttenkase voor aan in de rij.

Wat vind je echt niet lekker? En waar mogen we je ’s nachts voor wakker maken?

Ik roep met regelmaat dat ik alles lust. Ik vind niet alles lekker, maar ik lust het. Maar hij die de grapefruit heeft uitgevonden verdiend echt TBS. Wil je mijn beste maatje zijn? Dan wek je me met McFlurry Cappuccino. ?

Eet jij volgens een bepaald dieet?

Ik volg dit keer geen dieet. Diëten doe ik mijn hele leven al en ik ben al net zo lang ongelukkig met de resultaten als met het proces. Ik ben nu echt aan het werken aan een verandering van levensstijl: niet makkelijk maar ik heb me nog nooit zo fit en energiek gevoeld.

Verandering van levensstijl is dus de sleutel tot succes?

Ja, de kilo’s vliegen er af, de maaltijden die ik nuttig zijn 10 keer lekkerder en ik geniet meer van de kleine dingetjes; een ijsje als er een dagje uit zijn of een gebakje bij de koffie. Ik kies dan wel heel bewust de ijssalon of patissier uit. Ik wil namelijk niet zo’n lauwwarme naar karton smakende appelpunt. Ik wil genieten en daar betaal ik graag een paar Euro extra voor. Mijn favorieten voor gebak zijn Sweet Sugar Hill en BaBo. Voor een ijsje fiets ik naar Hoenderloo

Maar hoe ziet die veranderde levensstijl er dan verder uit?

Om toch het labeltje dieet toe te passen: 40/40/20. Iedere maaltijd die ik nuttig bestaat uit 40% koolhydraten, 40% eiwitten en 20% vet. Maak het spannender: de koolhydraten bestaan uit zo minimaal mogelijk suikers. De vetten uit zo veel mogelijk meervoudig onverzadig. Ik daag je uit om een mooi gerecht samen te stellen zonder supplementen.

Gebruik je supplementen of iets dergelijks?

Ik gebruik (nagenoeg) geen supplementen. Om te voorkomen dat mijn lichaam eiwitten gaat verbranden in plaats van vet heb ik toevallig vanochtend een bus Wei-isolaat besteld. Je snapt wel dat dit de naturel is, deze is namelijk zonder zoetstoffen. Die poeders verdwijnen bij mij enkel in een shake met amandelmelk en een stuk fruit en zijn bedoeld om mijn eiwitinname te verhogen, niet omdat het hip is.

 Zijn er nog tips die jij hebt voor de lezers?

Doe dat wat je wilt. Doe dat wat jij goed vind voelen. Maar weet en begrijp waarom je dat je doet!

Dank je wel Chantor voor het kijkje in jouw koelkast en het delen van jouw verhaal. Volgende week horen we ook de andere kant van het verhaal ;-). Dan wordt Kim aan de tand gevoeld! 

2 Comments

  • Fonzie

    Leukste stel van Arnhem; Kimmetje en Chan (ben je chagrijnig? praat 2 minuten met Kim!!!!)

    Wij waren er vroeg bij bij Social Mile. Zelf lukt het me niet zo vaak meer om er woensdag bij te zijn. maar door Social Mile ben ik wel doorgegroeid naar een redelijke goede hardoper. En belangrijker, een veel socialere hardloper…..

    Thanks!!!!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

dertien + een =